ποντσολικός

-ή, -ό, Ν

φρ. «ποντσολικό έδαφος»

(εδαφολ.) έδαφος που σχηματίζεται συνήθως σε δάση πλατύφυλλων δένδρων και χαρακτηρίζεται από μέτρια απόπλυση, αποτέλεσμα τής οποίας είναι η συσσώρευση αργίλου και, ως έναν βαθμό, σιδήρου, που έχει μεταφερθεί από άλλη περιοχή μέσω τού νερού.